Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Έρευνα για απαγωγές από εξωγήινους

Στο άρθρο αυτό, ο ερευνητής Budd Hopkins εξετάζει 4 βασικά σημεία, που μπορούν να βοηθήσουν στην επίλυση ενός από τα πιο κοινά ερωτήματα, που σχετίζονται με τις απαγωγές από εξωγήινους: Είναι αυτές οι ιστορίες αληθινές, ή αποτελούν κατασκευάσματα της φαντασίας των ανθρώπων που τις διηγούνται;


Οι εξετάσεις των εξωγήινων και η ανθρώπινη καρδιά
Εδώ και αιώνες, οι σκέψεις για την ανατομία μας έχουν επικεντρωθεί σε ένα όργανο προ πάντων όλων, την ανθρώπινη καρδιά. Στη γλώσσα μας έχουμε εκφράσεις όπως «η καρδιά των πραγμάτων», «από καρδιάς», «έχει καρδιά», κ.λπ. Η πανταχού παρούσα εικόνα της συμμετρικής καρδιάς, μπορεί να βρεθεί σε κουτιά γλυκών, σε κάρτες, σε περιτυλίγματα, ακόμα και σε σύντομα μηνύματα αγάπης που χαράζονται σε γέρικους κορμούς δέντρων. Μας είναι πιο οικείες στο άκουσμά τους οι χειρουργικές πρακτικές που αφορούν την καρδιά, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χειρουργική επέμβαση. Διπλά και τριπλά bypass, μεταμοσχεύσεις καρδιάς, μεταμοσχεύσεις τεχνητών βαλβίδων, χειρουργικές επεμβάσεις ανοικτής καρδιάς και πολλά άλλα, αποτελούν κυριολεκτικά φράσεις στην καθημερινή μας συνομιλία. Στον κυνηγό, το στρατιώτη, τον ξιφομάχο και σε ομοίους τους, είναι γνωστό πως η καρδιά είναι το πιο τρωτό όργανο: "στοχεύστε την καρδιά, όχι το κεφάλι," επειδή ο εγκέφαλος, προφανώς, μπορεί να επιζήσει από διάφορες βλάβες, που η καρδιά δε μπορεί να ξεπεράσει. Αν και προσπαθούμε να έχουμε «γερή καρδιά» ξέρουμε ότι αυτό το πολύτιμο όργανο είναι εξαιρετικά τρωτό, και ότι οι πιθανότητες είναι μεγάλες οι πιο πολλοί να πεθάνουμε, κάποια ημέρα, λόγω της εξασθένισης της καρδιάς μας.

Για οποιοδήποτε παιδί που επισκέπτεται έναν γιατρό για εξετάσεις, μια από τις πιο οικείες και σημαντικές διαδικασίες είναι αυτή που ακούει ο παθολόγος την καρδιά του ασθενή μέσω ενός στηθοσκοπίου. Στα μετέπειτα έτη οι περισσότεροι από εμάς έχουμε την εμπειρία ενός ηλεκτροκαρδιογραφήματος μέσα στις γενικές εξετάσεις που κάνουμε. Και σαφώς η πλειοψηφία των καθημερινών, προσανατολισμένων στην υγεία, διαιτητικών επιλογών μας γίνεται λόγω της ανησυχίας μας για την ευημερία της καρδιάς ως κέντρο του καρδιαγγειακού συστήματος.

Πώς σχετίζονται όλα τα παραπάνω με το ζήτημα των απαγωγών από UFO;
Έχω προσωπικά εργαστεί μέχρι στιγμής με περίπου τριακόσια θύματα απαγωγής, και είμαι εξοικειωμένος με πολλά περισσότερα μέσω δημοσιευμένων αναφορών και εκθέσεων που έχουν γίνει από συναδέλφους. Σε αυτές τις εκατοντάδες των αναφορών για απαγωγές από UFO, συνεχώς διαπιστώνω το εξής: κάθε ένα θύμα δηλώνει πως οι εξωγήινοι «εξεταστές» δεν έδειξαν να ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την εξέταση της καρδιάς τους κατά τη διάρκεια των φυσικών διαδικασιών εξέτασης που εμφανίζονται συνήθως κατά τη διάρκεια αυτών των απαγωγών. Το ενδιαφέρον των εξωγήινων σχεδόν αποκλειστικά στρέφεται στην κοιλιακή χώρα του θύματος και στα γεννητικά όργανα. Υπάρχουν δε συχνά, επεμβάσεις που περιλαμβάνουν το κεφάλι και ειδικότερα τη ρινική κοιλότητα, τα μάτια και τα αυτιά. Επίσης περιστασιακά ακούμε για επεμβάσεις που έχουν να κάνουν με τα πόδια, τις μεγάλες αρθρώσεις και το ορθό. Αλλά ποτέ μα ποτέ, με τη καρδιά του απαχθέντος. Τι μπορούμε να συμπεράνουμε από αυτό, το μάλλον αλλόκοτο γεγονός;

Κατ' αρχήν, σημαίνει πως το όργανο που εμείς θεωρούμε σε παγκόσμιο επίπεδο, ως το πλέον σημαντικό για τη ζωτικότητα και τη μακροζωία της ανθρώπινης φυλής, έχει προφανώς πολύ μικρό ενδιαφέρον για τους εξωγήινους, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Έχω δηλώσει από την αρχή της ενασχόλησής μου με τα συγκεκριμένα φαινόμενα, πως οι εξωγήινοι ακολουθούν στις απαγωγές αυτές ένα είδος «ημερήσιας διάταξης» που φαίνεται πως δεν περιλαμβάνει τη βελτίωση της γενικής ευημερίας και της υγείας των ανθρωπίνων θυμάτων τους στους στόχους του. Παρά το ότι είναι προφανές ότι οι εξωγήινοι δείχνουν κάποια μέριμνα ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι αρνητικές ψυχολογικές επιδράσεις που προκαλούνται από το γεγονός της απαγωγής, η βίαιη λήψη ανθρώπινου σπέρματος και ωαρίων φαίνεται πως γίνεται αποκλειστικά για το δικό τους όφελος παρά για το δικό μας. Τίποτε μέχρι στιγμής δεν έχει εξηγηθεί σε εμάς για τους λόγους ή τους σκοπούς αυτών των επεμβάσεων και σαφώς δεν έχουν πάρει την άδειά μας για αυτές τις ενέργειές τους. Οι εξωγήινοι παίρνουν απλά αυτό που θέλουν, αγνοώντας τα πιο βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και επιθυμίες μας.

Ένα δεύτερο συμπέρασμα που προκύπτει από την τόσο εμφανή απουσία αναφορών που να σχετίζονται με επεμβάσεις στην καρδιά, στις εκθέσεις για απαγωγή από UFO, έχει να κάνει με αυτήν ακριβώς την διαπίστωση για το αληθές των περιστατικών που έχουν περιγραφεί. Οι διάφοροι σκεπτικιστές και θεωρητικοί που ασχολούνται με την (συχνά από πολυθρόνας) εξέταση του ζητήματος των απαγωγών από UFO, οι οποίοι εκφέρουν όλες τις πιθανές ορθολογικές ερμηνείες για τα φαινόμενα αυτά, υποστηρίζουν συχνά ότι οι αφηγήσεις αυτές είναι φαντασίες. Τίποτα περισσότερο από φόβοι και ελπίδες που αναμειγνύουν την ανάκληση μίας καθημερινής ή κάπως ασυνήθιστης εμπειρίας με τη συναισθηματική αστάθεια των ανθρώπων που αφηγούνται τα γεγονότα που σχετίζονται με τις απαγωγές.

Ξέρουμε όλοι ότι τόσο ο κόσμος της φαντασίας όσο και ο κόσμος της πραγματικότητας είναι απίστευτα ποικιλόμορφοι και σύνθετοι κόσμοι, όσο και κάθε ανθρώπινο ον από μόνο του. Έτσι, εάν τα σενάρια απαγωγής από εξωγήινους αποτελούσαν μονάχα ένα προϊόν του απείρου φάσματος της ανθρώπινης φαντασίας, δε θα ήταν λογικό η καρδιά, το κοινώς αποδεκτό ανατομικό κέντρο μας, να εμφανίζεται αρκετά συχνά ως σημείο ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για τους εξεταστές, στις αφηγήσεις αυτές; Δε θα έπρεπε να συναντήσουμε πολυάριθμες ιστορίες που να αναφέρουν ακόμα και εγχειρήσεις στην καρδιά, πλαισιωμένες με έναν μυστηριώδη και με μεγάλη ποικιλία τεχνικό ιατρικό εξοπλισμό; Δε θα ήταν δύσκολο η φαντασία μας να δημιουργήσει έναν απεριόριστο κόσμο φανταστικών μηχανημάτων, που να περιλαμβάνουν εξωτικά στηθοσκόπια ή περίπλοκους ηλεκτροκαρδιογράφους, όλα αυτά για την εξωγήινη μελέτη της ανθρώπινης καρδιάς. Αλλά σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας, τέτοιες φανταστικές εξετάσεις καρδιάς δεν έχουν αναφερθεί πουθενά. Στην πραγματικότητα, αναφορές στην ανθρώπινη καρδιά δεν εμφανίζονται ποτέ μα ποτέ στις αφηγήσεις αυτές.

Έτσι, ένας αντικειμενικός και ορθολογικός νους θα πρέπει στο σημείο αυτό να αναρωτηθεί: εάν όλες οι αναφορές που συνθέτουν το περίεργο φαινόμενο της απαγωγής από UFO είναι αποτέλεσμα της οποιασδήποτε είδους δράσης της φαντασίας, τότε γιατί από τις περιγραφές των απαγωγών απουσιάζει ως εξεταστικό αντικείμενο η καρδιά, που είναι το όργανο αυτό, το οποίο μας κάνει σε μεγαλύτερο βαθμό να ανησυχούμε υπό τις συνήθεις και πραγματικές ιατρικές συνθήκες;

Ο λόγος είναι προφανής: οι αναφορές για απαγωγές δεν είναι προϊόντα της φαντασίας των θυμάτων. Ανεξάρτητα εάν αυτή η ερμηνεία αρέσει ή όχι σε μερικούς, οι άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι έχουν πέσει θύματα απαγωγής από εξωγήινους, ανακαλούν στη μνήμη τους την απλή αλλά σοκαριστική αλήθεια ενός πραγματικού γεγονότος. Και επιπλέον οι αναφορές αυτές συνηγορούν σε αυτό που αναλύθηκε στις προηγούμενες παραγράφους, ότι δηλαδή, παρά το ενδιαφέρον των εξωγήινων για τη διαδικασία της αναπαραγωγής των ανθρώπων, φαίνεται πως το καρδιαγγειακό σύστημα τους αφήνει πλήρως αδιάφορους. Αυτό το σημείο καταρρίπτει κάθε σκεπτικιστικό ισχυρισμό που θέλει την φαντασία να παίζει κύριο ρόλο στην επινόηση όλων αυτών των αφηγήσεων.

Κι εδώ βρίσκεται ένας δυσάρεστος παραλληλισμός μεταξύ των δύο θεμάτων που υπήρξαν το κύριο αντικείμενο του παρόντος επιχειρήματος. Από τη μια μεριά υπάρχουν οι εξωγήινοι, που αδιαφορώντας για την γενική ή ακόμα περισσότερο την ψυχολογική υγεία των θυμάτων, τους χρησιμοποιούν ως «πειραματόζωα» για τους οποιουδήποτε σκοπούς τους. Και από την άλλη, υπάρχουν κάποιοι σκεπτικιστές, που αντιμετωπίζοντας τους ανθρώπους αυτούς ως φαντασιόπληκτους στην καλύτερη περίπτωση ή ως ανθρώπους που δεν στέκουν καλά στον ψυχολογικό τομέα, είναι σαν να ασκούν κι αυτοί με τη σειρά τους ένα είδος ψυχολογικής βίας στους ανθρώπους αυτούς. Έτσι, εκτός από το ότι αγνοούν μία μεγάλη μερίδα ανθρώπων που ισχυρίζονται πως έχουν πράγματι αυτές τις εμπειρίες, «κλείνοντας ουσιαστικά τα μάτια» στο γεγονός αυτό, διεκδικούν τελικά περισσότερο και από τους εξωγήινους το να τους αποδοθεί ο χαρακτηρισμός του άκαρδου.

Τροφή, νερό και οι εξωγήινοι
Ένα από τα πιο αξιαγάπητα γνωρίσματά του ανθρώπου είναι η αστείρευτη ικανότητά του να ονειρεύεται, να φαντάζεται και να εφευρίσκει ολόκληρους φανταστικούς κόσμους. Και όμως η πρώτη ύλη που χρησιμοποιεί η φαντασία μας για να διαμορφώσει, να καθορίσει και να εξωραΐσει όλους αυτούς τους κόσμους που δημιουργεί, δεν είναι τίποτε άλλο από την καθημερινή ανθρώπινη εμπειρία. Δεν έχουμε κανέναν άλλο διαθέσιμο πόρο. Ανεξάρτητα από το πόσο εξωτικές είναι οι εικόνες και τα γεγονότα που δημιουργεί το μυαλό μας, αναγνωρίζουμε ακόμα τις ταπεινές αρχές τους στην πεζή, καθημερινή εμπειρία. Και δεδομένου ότι όλοι ξοδεύουμε πολύ χρόνο σε ορισμένες βασικές δραστηριότητες όπως η λήψη τροφής, ο ύπνος, το παιχνίδι και η ερωτική πράξη, κάποιες από αυτές τις δραστηριότητες θα έπρεπε φυσικά να εμφανιστούν στις ιστορίες που πλάθουμε με τη φαντασία μας.

Αυτό το απλό γεγονός, αποκτά ιδιαίτερη σημασία εάν το επικαλεστούμε για να εξετάσουμε ιστορίες όπως αυτές που περιλαμβάνουν υποτιθέμενες απαγωγές ανθρώπων από εξωγήινους. Εάν οι ιστορίες αυτές δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά μεγάλες και λεπτομερείς φαντασιώσεις, θα ήταν φυσικό να περιμένουμε κάποιες από τις πιο κοινές ανθρώπινες δραστηριότητες να εμφανίζονται στις περιγραφές αυτές. Δηλαδή, θα περίμενε κανείς για παράδειγμα, ότι θα υπήρχαν επιμελείς περιγραφές για τα εξωγήινα τρόφιμα και ποτά, τις αποθήκες και γενικότερα τους χώρους τους.

Η ισχύς του ισχυρισμού αυτού μπορεί πολύ εύκολα να ελεγχθεί. Εγώ προσωπικά (ο Hopkins) και ο συνεργάτης μου ο Jacobs, ήμασταν παρόντες σε πάνω από χίλιες εξιστορήσεις για απαγωγή από UFO, που προήλθαν από περισσότερους από 400 ανθρώπους και έχουμε διαβάσει εκατοντάδες άλλες τέτοιες αναφορές. Υπήρξαν περιγραφές εξωγήινων που έτρωγαν ή έπιναν; Ούτε μία φορά δεν έχουμε συναντήσει μια τέτοια περιγραφή! Κουζίνες; Σκεύη μαγειρικής και τραπεζαρίες; Ποτέ, μέσα σε χιλιάδες αναφορές. Επιπλέον, δεν έχουμε συναντήσει ούτε μία περιγραφή, στην οποία κάποιος εξωγήινος να πλησιάζει το χέρι του στο στόμα του για οποιονδήποτε λόγο.

Τα θύματα απαγωγής δεν έχουν ποτέ αναφέρει ότι τους προσφέρθηκε τροφή ή νερό ενώσω βρισκόντουσαν μέσα στο εξωγήινο σκάφος (αν και σε κάποιες περιπτώσεις έχει αναφερθεί πως τους ανάγκασαν να καταπιούν κάποιες ουσίες μέσα στο πλαίσιο των εξετάσεων που τους έκαναν). Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν δει κάποιο δοχείο ή συσκευή που να σχετίζεται με τη διανομή του νερού. Παρόλο που κάποιοι από αυτούς αναγκάστηκαν να καταπιούν κάποιο υγρό, δεν έχει κανείς τους αναφέρει πως και οι εξωγήινοι λάμβαναν επίσης κάποιο υγρό. Πρακτικά, τα θύματα απαγωγής δεν συμπεριλαμβάνουν καθόλου το νερό στην εξιστόρηση της εμπειρίας τους και κάποιοι από αυτούς ανέφεραν υπερβολική δίψα κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας τους.

Σύμφωνα με τις περισσότερες περιγραφές εξωγήινων, φαίνεται πως διαθέτουν κάποιο είδος στόματος ή τουλάχιστον μία σχισμή που μοιάζει με στόμα στο σημείο που θα βρισκόταν ένα στόμα στον άνθρωπο αλλά δεν μπορούμε να πούμε πως η λειτουργία του μοιάζει με αυτήν του ανθρώπινου στόματος. Σε σπάνιες περιπτώσεις που άνθρωποι οι οποίοι έχουν απαχθεί από εξωγήινους αναφέρουν κάποιο ανοιχτό στόμα, δε βλέπουν δόντια, σάλια ή γλώσσα. Στην ουσία, καμία από τις ανθρώπινες ανατομικές δομές που σχετίζονται με τη λήψη, ή την πέψη της τροφής δε φαίνεται να υπάρχει σ' αυτούς.

Μια ενδιαφέρουσα αναφορά σχετικά με το στοιχείο αυτό προέρχεται από την περιγραφή κάποιου που είχε πέσει θύμα απαγωγής τον Απρίλιο του 1989. Η Lynn Miller, η οποία είχε συζητήσει με τον David Jacobs 10 διαφορετικές ιστορίες που την είχαν απαγάγει, ήταν σε θέση να ρωτήσει τους απαγωγείς της μία απλή ερώτηση: «τρώτε;» Οι δύο μικρές φιγούρες που στεκόντουσαν δίπλα της χρειάστηκαν αρκετό διάστημα για να απαντήσουν και σύμφωνα με τη Lynn, ο ένας από αυτούς είπε τελικά: «Δε χρειαζόμαστε να καταναλώσουμε κάτι, όπως η ανθρώπινη τροφή». Η ακρίβεια αυτής της δήλωσης είναι αμφισβητήσιμη, όπως οτιδήποτε άλλο έχει αναφερθεί πως ειπώθηκε από εξωγήινους, αλλά τουλάχιστον συμφωνεί με όσα γνωρίζουμε ή υποθέτουμε για τα μορφολογικά τους χαρακτηριστικά.

Έχουμε επίσης πάρει συνέντευξη από πολλά μικρά παιδιά, για τα οποία η τροφή, το νερό και τα γλυκά έχουν πολύ μεγάλη σημασία. Κανένα από αυτά δεν περιέγραψε ποτέ κάποιο εξωγήινο σνακ ή αναψυκτικό ή οποιασδήποτε άλλης μορφής φαγώσιμο. Εάν οι περιγραφές τους ήταν αποκυήματα της παιδικής φαντασίας, πολλά παιδιά θα είχαν επινοήσει και τέτοιες λεπτομέρειες. Σε όλες αυτές τις χιλιάδες αναφορές, η συνάφεια τέτοιων λεπτομερειών σχετικά με το τι περιλαμβάνεται και τι αποκλείεται ολοσχερώς σε κάθε περιγραφή συνηγορεί για την αντικειμενική τους αλήθεια. Η κοινή σε όλες τις περιγραφές απουσία λεπτομερειών που σχετίζονται με βασικά τμήματα της καθημερινής ζωής όπως η τροφή και το νερό, αποτελεί ένα δυνατό επιχείρημα στον ισχυρισμό ότι οι αναφορές αυτές δεν προέρχονται από τη φαντασία των ανθρώπων που τις διηγούνται. Τέλος, εάν ήταν φανταστικές, τότε σε ένα μεγάλο πλήθος τέτοιων αναφορών θα παρουσιάζονταν μία τεράστια ποικιλία ιδιαίτερα στις λεπτομέρειες, που θα έκαναν κάθε μία τέτοια ιστορία τελείως διαφορετική και προσωπική. Το ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, αποτελεί έναν λόγο που μας επιβάλλει να τις ξεχωρίσουμε μία προς μία από τον απείρως ποικιλόμορφο κόσμο της ανθρώπινης φαντασίας.

Που είναι τα «υπέρ-όπλα» των εξωγήινων;
Αν και γνωρίζουμε πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι μια πολεμοχαρής φύση, οι άνθρωποι φαίνεται πως είμαστε ακαταμάχητα γοητευμένοι από τα θανάσιμα όπλα. Τα μικρά αγόρια παίζουν με διαφόρων ειδών πιστόλια και σε πολλές γειτονιές ο πόλεμος είναι ένα αγαπημένο παιχνίδι παιδιών και εφήβων. Οι κινηματογραφικοί κακοποιοί είναι εξαιρετικά δημοφιλείς στο φιλοθεάμον κοινό και οι ήρωες τύπου Rambo και εξολοθρευτή, είναι ικανοί να γοητεύσουν μία μεγάλη μάζα ανθρώπων που τους παρακολουθούν στις περιπέτειες τους. Ιδιαίτερα δε, η σειρά των διαστημικών ταινιών Star Wars και οι παρόμοιες ταινίες, έχουν συντροφέψει πολλούς νέους και μεγαλύτερους στη φαντασία και στις οθόνες των κινηματογράφων και είχαν τεράστια επιτυχία, εν μέρει λόγω των θεαματικών λέιζερ όπλων, τόσο πολύ, που έχουν ξοδευτεί ακόμα και μεγάλα κρατικά κονδύλια για να μπορέσει να κατασκευαστεί ένα τέτοιο "εξωτικό" οπλικό σύστημα.

Όπως αναφέραμε και σε προηγούμενα σημεία, πηγή της φαντασίας είναι τα πράγματα με τα οποία ερχόμαστε σε επαφή στην καθημερινή μας ζωή. Έτσι τα όπλα, αποτελούν ένα πολύ συχνό τέτοιο στοιχείο, που βρίσκεται παρόν στα παιχνίδια, στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο, ακόμα και στους φόβους κάθε ανθρώπου, που σχετίζονται με την ασφάλειά του. Θα ήταν λοιπόν αναμενόμενο να συναντούσε κανείς αναφορές για περίεργα πιστόλια, ακτινοβόλα όπλα, λέιζερ και άλλες παραλλαγές τους, σε ένα μεγάλο ποσοστό περιγραφών που σχετίζονται με απαγωγές από UFO, εάν οι περιγραφές αυτές ήταν φανταστικές. Θα περίμενε έτσι κανείς, πως εάν δεν υπάρχουν τέτοιες αναφορές που σχετίζονται με όπλα που χρησιμοποιούν οι εξωγήινοι, η έλλειψη αυτού του φανταστικού στοιχείου, τις καθιστά πιο πιθανές να είναι αληθινές. Κάτι τέτοιο φαίνεται πράγματι να ισχύει με τις περιγραφές αυτών που ισχυρίζονται πως τους απήγαγαν UFO.

Μέσα σε ένα σύνολο που περιλαμβάνει πάνω από χίλιες εκθέσεις για απαγωγές από UFO, μόνο σε δύο τρεις από αυτές συνάντησα κάτι που φάνηκε στα θύματα ως κάποιο φορητό εξωγήινο όπλο. Εάν οι εκθέσεις αυτές ήταν φανταστικές, θα περίμενα να συναντήσω εκατοντάδες τέτοιες αναφορές. Ιδιαίτερα δε, εάν υπολογιστεί πως άνθρωποι με ζωηρή φαντασία, είναι επιρρεπείς στο να επηρεαστούν από κινηματογραφικές ταινίες και πολλές που αφορούν τα UFO, συμπεριλαμβάνουν κάποιου είδους εξωγήινα όπλα. Σε συνεργασία μου με τρεις αστυνομικούς και τρεις ανώτερους υπαλλήλους του στρατού, που μου εξέθεσαν τις εμπειρίες τους από την απαγωγή τους από UFO, σε καμία από τις εκθέσεις τους δεν περιγράφηκε η χρήση από τους εξωγήινους οποιουδήποτε είδους όπλου.

Στα περισσότερα σενάρια περιπέτειας και επιστημονικής φαντασίας στις ταινίες και στην τηλεόραση, έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε ανθρώπους να απειλούν άλλους ανθρώπους με όπλα, ιδιαίτερα δε όταν οι ταινίες πραγματεύονται ιστορίες με οποιουδήποτε είδους απαγωγές. Αντίθετα, στο τυπικό σενάριο απαγωγής από UFO, το θύμα περιγράφει ότι περπατά στο σκάφος χωρίς κάποιος να τον απειλεί. Οι εγκέφαλοι των θυμάτων φαίνεται πως ελέγχονται από τη θέληση των εξωγήινων, οι οργανισμοί τους παραλύουν και αυτός μοιάζει να είναι ο συνήθης τρόπος επιβολής τους.

Η φαντασία από την άλλη μεριά, από την ίδια της τη φύση, παράγει άγρια και διαφορετικά μεταξύ τους σενάρια. Θα μπορούσε κανείς εύκολα να φανταστεί, ένα εξωγήινο σκάφος να σταματά κάποια αυτοκίνητα και εξωγήινοι με ακτινοβόλα όπλα να αναγκάζουν τους επιβάτες να επιβιβαστούν στα προσγειωμένα σκάφη τους. Επίσης, θα ήταν αναμενόμενο να υπάρχουν ιστορίες σχετικές με επικίνδυνες διαφυγές από την αιχμαλωσία των εξωγήινων, ηρωικές μάχες μαζί τους, περιπετειώδη κυνηγητά και άλλα τέτοια, που μια ζωηρή φαντασία θα μπορούσε εύκολα να δημιουργήσει. Αλλά καμιά τέτοια ιστορία δεν έχουμε συναντήσει. Η κοινή μας λογική λέει λοιπόν, ότι η ανθρώπινη φαντασία δεν μπορεί να είναι η πηγή αυτών των αναφορών απαγωγής από UFO.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου