Ρεφλεξολογία και Βελονισμός

Ρεφλεξολογία και Βελονισμός


Κοινές ρίζες και στόχοι, άπειρες δυνατότητες συνεργασίας!










Όπως ο βελονισμός, έτσι και η ρεφλεξολογία έχει πλέον γίνει αποδεκτή εδώ και πολλές δεκαετίες στον Δυτικό κόσμο και συμπεριλαμβάνεται στις πολλές και διαφορετικές τεχνικές, μεθόδους, ίασης με φυσικό τρόπο. Βελονισμός και ρεφλεξολογία δουλεύουν πάνω σε συγκεκριμένα σημεία πίεσης, με σκοπό τη διέγερση αντανακλαστικών, που με τη σειρά τους θα βοηθήσουν το σώμα να ενεργοποιήσει τις δυνατότητες που έχει, ώστε να αυτοΐαθεί.






Οι δύο μέθοδοι έχουν τις ρίζες τους στην αρχέγονη κινέζικη ιατρική, που οι ιδιαίτερες διαγνωστικές της τεχνικές και οι θεραπευτικές της αρχές, βασίζονταν στην παρατήρηση και την αντίστοιχη ερμηνεία των αλλαγών στο ανθρώπινο σώμα. Ένα ακόμη κοινό στοιχείο που τις συνδέει είναι και η παραδοχή ότι το ανθρώπινο σώμα δεν είναι τίποτε άλλο από ένα συνεχές ποτάμι ενέργειας που έρχεται από το σύμπαν και ρέει μέσα μας. Η συμπαντική αυτή ενέργεια, που η αρχέγονη κινέζικη ιατρική ονομάζει Chi, εμπλουτίζει το σώμα έτσι ώστε να διατηρεί ενεργειακή ισορροπία, που με τη σειρά της του εξασφαλίζει υγεία.


Φαίνεται πως και οι δύο τεχνικές εμφανίστηκαν και αναπτύχθηκαν παράλληλα, στην Ανατολή. Η μάλαξη των ποδιών, αρχικά, στόχευε στο να διεγείρει τους έξι βασικούς μεσημβρινούς που διατρέχουν τα πόδια. Όμως, η σχέση μεταξύ αυτών των δύο πρακτικών ξεχάστηκε, όταν για κάποιους λόγους που μας είναι άγνωστοι η ρεφλεξολογία εγκαταλείφθηκε.






Η Ανάπτυξη της ρεφλεξολογίας στη Δύση. Η θεωρία των ζωνών.






Επανεμφανίστηκε και οργανώθηκε σε σύγχρονη μορφή μετά από αιώνες στη Δύση, από τον δόκτωρα Φιτζέραλντ. Ο Αμερικανός αυτός γιατρός, μετά από την εμπειρική παρατήρηση ότι ορισμένοι ασθενείς του, που είχαν υποβληθεί σε συγκεκριμένες χειρουργικές επεμβάσεις, πονούσαν λιγότερο από άλλους επειδή ασκούσαν πίεση σε ορισμένα σημεία του σώματός τους, ανέπτυξε τη θεωρία των ζωνών. Η θεωρία αυτή αποτελεί τη βάση της σύγχρονης ρεφλεξολογίας των ποδιών και οι περισσότεροι ρεφλεξολόγοι τη χρησιμοποιούν ως υποστηρικτικό εργαλείο, στην πράξη και την εφαρμογή της ρεφλεξολογίας.


Η θεωρία των ζωνών, όπως την ανέπτυξε ο Φιτζέραλντ, χωρίζει το σώμα σε δέκα ίδιες και κατακόρυφες ζώνες που διατρέχουν όλο το μήκος του, από την κορυφή του κεφαλιού μέχρι τα άκρα των δαχτύλων των ποδιών. Ο αριθμός δέκα αντιστοιχεί με τον αριθμό των δαχτύλων ποδιών και χεριών. Η θεωρία δέχεται ότι τα μέρη και όργανα του σώματος που βρίσκονται σε μια καθορισμένη ζώνη, συνδέονται μεταξύ τους μέσα από τη ροή ενέργειας μέσα στη ζώνη αυτή, άρα μπορούν να επηρεάσουν το ένα το άλλο.






Δύο συγγενείς θεωρίες που συνδυάζονται θαυμάσια στο πεδίο εφαρμογής.






Όπως αναφέραμε, ρεφλεξολογία και βελονισμός δουλεύουν πάνω σε σημεία πίεσης στο ανθρώπινο σώμα και έχουν κοινές καταβολές στην αρχέγονη κινέζικη ιατρική. Όμως, όταν η ρεφλεξολογία, μέσα από τη θεωρία των ζωνών, επανεμφανίστηκε και αναπτύχθηκε στη Δύση, οι παραδοσιακές κινέζικες διαδρομές ενέργειας, οι μεσημβρινοί και τα σημεία πίεσης που συνδέονται μ’ αυτούς δεν ήταν ακόμη γνωστοί στη Δύση. Έτσι, οι ρεφλεξολόγοι, με το θεωρητικό υπόβαθρο της θεωρίας του δρ Φιτζέραλντ, ανέπτυξαν ανεξάρτητα τις δικές τους ενεργειακές ζώνες στο σώμα, καθώς και τα αντίστοιχα σημεία πίεσης, κυρίως στα πόδια.


Η θεωρία των ενεργειακών ζωνών, αν και στήριξε σημαντικά την ανάπτυξη της σύγχρονης ρεφλεξολογίας, είναι μάλλον καιρός να συνδυαστεί με τη θεωρία του συστήματος των μεσημβρινών της κινέζικης παραδοσιακής ιατρικής, την οποία εφαρμόζει ο βελονισμός. Αυτό θα επιτρέψει στη ρεφλεξολογία να εμπλουτίσει τις τεχνικές της. Η σύνδεση της δυτικοαναπτυγμένης ρεφλεξολογίας με την αρχέγονη ανατολική θεραπευτική αγωγή, έτσι όπως την αποδέχεται ο βελονισμός, μόνο ευεργετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει.


Οι Κινέζοι είχαν διαιρέσει το σώμα σε μεσημβρινούς, ήδη από το 2500 π.Χ. περίπου. Αυτοί οι «παράλληλοι» κατά μήκος του σώματος αποτελούν το ενεργειακό του σύστημα. Είναι τα μονοπάτια μέσα από τα οποίο η συμπαντική ενέργεια κυκλοφορεί σε όλα τα όργανα του σώματος και διατηρεί την ισορροπία και την αρμονία ανάμεσα σ’ αυτό και το σύμπαν. Χωρίς αυτή την ισορροπία, το σώμα πάσχει. Ποια είναι όμως η διαδικασία που οδηγεί στην πάθηση;


Ο βελονισμός θεωρεί ότι η ασθένεια ή ο πόνος προκαλούνται όταν οι μεσημβρινοί, τα ενεργειακά μονοπάτια, μπλοκάρουν, παθαίνουν συμφόρηση. Αυτό εμποδίζει την ελεύθερη και ανεμπόδιστη ροή της ενέργειας μέσα τους, άρα και στα διάφορα όργανα του σώματος. Στον βελονισμό, οι Κινέζοι ανέπτυξαν τεχνικές με βελόνες για να ξεκλειδώνουν αυτές τις διόδους (τους μεσημβρινούς) και να απελευθερώνουν τη ροή της ενέργειας.


Οι ρεφλεξολόγοι, επίσης, δουλεύουν πάνω στα σημεία του βελονισμού, αλλά μόνο σ’ αυτά που βρίσκονται στα πόδια κυρίως – αλλά και σ’ εκείνα των χεριών και των αυτιών. Οι μεσημβρινοί και η μελέτη τους, επιτρέπουν στη ρεφλεξολογία να μελετήσει και να κατανοήσει τις διαδρομές της ασθένειας και άρα της παρέχουν ένα εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο βελτίωσης και διεύρυνσης των δυνατοτήτων της. Για παράδειγμα, αν ο πόνος ή η φλεγμονή δεν υποχωρούν ικανοποιητικά μέσα από τη θεραπεία της αντανακλαστικής περιοχής στην οποία δουλεύει ο ρεφλεξολόγος, η μελέτη του μεσημβρινού που διασχίζει το μέρος του σώματος που πάσχει, θα μπορούσε να τον οδηγήσει να ασχοληθεί με την αντανακλαστική περιοχή του οργάνου ή των οργάνων που συνδέονται με τον συγκεκριμένο μεσημβρινό.


Σκοπός εδώ δεν είναι να αποδειχθεί μια άμεση σχέση ρεφλεξολογίας και βελονισμού. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να γίνει φανερό ότι ένας συνδυασμός γνώσης των σύγχρονων τεχνικών της ρεφλεξολογίας και του ανατολικού συστήματος των μεσημβρινών στο οποίο στηρίζεται ο βελονισμός, θα μπορεί να αποφέρει όφελος τόσο για τον θεραπευτή όσο και για τον θεραπευόμενο. Εξάλλου, φαίνεται απόλυτα λογικό να συνδυαστούν οι δύο τεχνικές, καθώς και οι δύο ασχολούνται με την ισορροπία στη ροή της ενέργειας στο σώμα, έτσι ώστε να ενεργοποιούνται οι δυνατότητες που αυτό έχει για αυτοΐαση.






Η σχέση των μεσημβρινών με τη ρεφλεξολογία.






Η ιδέα των ενεργειακών καναλιών είναι κοινή και στον βελονισμό και στη ρεφλεξολογία. Σ’ αυτήν, άλλωστε, βασίζονται και οι δύο πρακτικές, εφόσον δέχονται ότι η ζωτική ενέργεια – το Chi – διοχετεύεται στο σώμα κατά μήκος συγκεκριμένων διαδρομών. Στον βελονισμό, αυτές οι «γραμμές ενέργειας» είναι οι μεσημβρινοί. Στη ρεφλεξολογία, ως σήμερα, αυτά τα κανάλια είναι οι ζώνες, έτσι όπως τις πρότεινε ο δρ. Φιτζέραλντ.


Οι έξι κύριοι μεσημβρινοί που διατρέχουν τα βασικά όργανα του σώματος (ήπαρ, σπλήνα/πάγκρεας, στομάχι, χοληδόχο κύστη, νεφρά και ουροδόχο κύστη) απολήγουν στα πόδια, και συγκεκριμένα στα δάχτυλα. Έτσι, το ερέθισμα στα πόδια βοηθάει να διαλυθούν οι συμφορήσεις στους μεσημβρινούς που εμποδίζουν τη ροή της ενέργειας μέσα σ’ αυτούς. Η θεωρία των μεσημβρινών δέχεται ότι η διαταραχή ενός μεσημβρινού από τις συμφορήσεις προκαλεί ανωμαλία στη διαδρομή του ενεργειακού αυτού μονοπατιού κι αυτό αντανακλάται στα όργανα που συνδέονται μ’ αυτό.


Οι μεσημβρινοί μπορούν να χρησιμοποιηθούν και από τη ρεφλεξολογία ώστε να κατανοηθούν πιο σφαιρικά και ολοκληρωμένα οι παθήσεις. Για παράδειγμα, αν έχουμε έναν ασθενή με αρθροπάθεια ή πόνο στην ωμοπλάτη, η μελέτη του μεσημβρινού του λεπτού εντέρου που έχει την αφετηρία του στο μικρό δάχτυλο του χεριού και καταλήγει ακριβώς μπροστά στο αυτί, μπορεί να δείξει ότι μια δυσλειτουργία του λεπτού εντέρου, είναι αυτή που προκαλεί ή επιδεινώνει ένα από τα προβλήματα που αναφέρθηκαν. Έτσι, ο ρεφλεξολόγος θα έχει πλέον την πληροφορία και θα μπορεί να δουλέψει στα αντίστοιχα αντανακλαστικά που αφορούν τα πάσχοντα όργανα.


Για να μπορεί κάθε όργανο στο σώμα μας να διατηρεί μια κατάσταση υγείας, θα πρέπει αυτή η συμπαντική ενέργεια να κυκλοφορεί ελεύθερα κατά μήκος των μεσημβρινών. Το σύστημα των μεσημβρινών είναι εκείνο που ενοποιεί όλα τα μέση του σώματος γιατί τα συνδέει μεταξύ τους. Στην ουσία και οι 12 μεσημβρινοί αποτελούν μια και μόνο διαδρομή-πίστα πάνω στην οποία συνεχώς ρέει ενέργεια.


Η ρεφλεξολογία προσπαθεί να βοηθήσει στη διατήρηση της ενεργειακής ισορροπίας στο ανθρώπινο σώμα. Αυτό μπορεί να το κάνει και ενεργοποιώντας τα τμήματα των μεσημβρινών που βρίσκονται στα πόδια δουλεύοντας παράλληλα και σε συνδυασμό με τα αντανακλαστικά των οργάνων που συνδέονται με καθέναν από αυτούς τους μεσημβρινούς.






Ρεφλεξολογία και βελονισμός: Δύο ενεργειακές θεραπείες.






Η σύγχρονη φυσική επιστήμη έχει ήδη καταλήξει πως το άτομο, αυτή η βασική πρωτογενής μορφή ύλης, από την οποία σχηματίζεται κάθε τι στο σύμπαν και που αποτελείται από τον πυρήνα και τα ηλεκτρόνια που περιστρέφονται γύρω του, δεν είναι παρά μια συνεχής ροή ενέργειας που αέναα μεταβάλλεται σε ύλη και αντίστροφα. Αφού αυτή η βασική μονάδα είναι το δομικό υλικό από το οποίο αποτελούμαστε όλοι, άψυχα αντικείμενα και έμβια όντα, αυτό σημαίνει πως και ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένα μέρος ενός όλου που το ονομάζουμε σύμπαν και που ενώ το αντιλαμβανόμαστε ως υλικό, στην πραγματικότητα και αυτό είναι μια συνεχής εναλλαγή ύλης-ενέργειας. Έτσι, ο άνθρωπος εμπεριέχεται στο σύμπαν αλλά και το σύμπαν στον άνθρώπο, αφού τους καθορίζουν οι ίδιοι θεμελιώδεις φυσικοί νόμοι.


Ο άνθρωπος, όπως αποδέχεται η σύγχρονη θεωρία των κβάντα, δεν είναι παρά ένα πολυδιάστατο ενεργειακό σώμα και άρα επηρεάζεται άμεσα από την ενέργεια. Αυτή την ενέργεια, που με την σημερινή θεώρηση της φυσικής επιστήμης δεν την θεωρούμε παρά δονήσεις, οι αρχαίοι Κινέζοι την ονόμαζαν Chi. Και οι δύο τεχνικές θεραπείας και ίασης, ο βελονισμός και η ρεφλεξολογία, στηρίζονται σ’ αυτήν για να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν τις μεθόδους τους. Μ’ αυτή την έννοια μπορούν να χαρακτηριστούν σαν βαθιά «ενεργειακές θεραπείες» ικανές να παρέμβουν στα αίτια που προκαλούν τις διάφορες ασθένειες και να τα εξαλείψουν, θεραπεύοντας την ασθένεια.